Girouio
Daucus carota subsp. maritimus
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Pastenargo-fèro, Pastenargo-bastardo, Pastenargo-sóuvajo, Caroto-bastardo, Pastenajo.
Noms en français : Carotte maritime, Carotte sauvage.
Descripcioun :Aquesto girouio trachis dins li tepiero sablouso en ribo de mar. Se destrìo dóu tipe, la subsp. carota pèr sa taio mai pichoto, emai sis oumbello que soun pas pu grando que 5 cm. La flour dóu cèntre èi pas nimai roujinasso eici e li fueio de la cambo soun primo. Compara adounc emé lis àutri subsp. de pastenargo (çai-souto).
Usanço :A li mémis usanço que la girouio subsp. carota.
Port : Erbo
Taio : 30 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Daucus
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Sablo
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Daucus carota subsp. maritimus (Lam.) Batt., 1889
Esparset(-coucha)
Onobrychis supina
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Sainfoin couché, Esparcette couchée.
Descripcioun :Esparset proun coumun que rebalo au sòu e que se recounèis à sis estendard mai long que li carèno. Li flour soun roso veinado de rouge. Li fru porton de pouncho mai o mens longo.
Usanço :Es uno bono erbo pèr la pasturo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Onobrychis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Tepiero seco
- Basso mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Onobrychis supina (Chaix ex Vill.) DC., 1805